Grupa Teatralna

Studencka grupa teatralna – Arka – zajmuje ważne miejsce w 47-letniej historii istnienia Duszpasterstwa Akademickiego ARKA.

W książeczce-broszurze, wydanej z okazji 35-lecia istnienia ARKI pt. Moja młodość mój uniwersytet, opisana została grupa teatralna z lat 70., za czasów ks. Józefa Maja, kiedy to wystawiono sztuki: Dzień Dzisiejszy Zygmunta Krasińskiego w reżyserii Jarosława Orłowskiego; Pokutnik z Osjaku Romana Brandstaettera w reżyserii Andrzeja Siedleckiego; Teatr św. Franciszka. Odbywały się także teatrzyki dla dzieci, jasełka (Betlejem Polskie Lucjana Rydla) oraz wieczory poezji. P. Maciej Kędziorek tak wspomina swoją posługę w grupie teatralnej: „Przez te kilka lat nabyłem i utrwaliłem w sobie w szczególności jedną cechę – odpowiedzialność za przedstawiane przez siebie pomysły i czynny udział w ich realizacji. Raziło mnie, że w czasie spotkań poprzedzających jakieś wydarzenia w Arce było mnóstwo ludzi z dobrymi pomysłami, których realizację pozostawali innym. Zawsze z tym walczyłem, i każdy, kto chciał, organizował nam pracę w grupie teatralnej, tzn. chciałem, aby grupa ta była przede wszystkim służebna wobec uczestników i jako część wspólnoty arkowej włączała się w organizację większych przedsięwzięć (m.in. Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej w 1981r.). Byliśmy może przez to mniej dyspozycyjni, ale za to na pewno bardziej odpowiedzialni za zobowiązania wobec naszej wspólnoty. A jednocześnie nasza grupa mocno się ze sobą związała i zżyła – w szczególności ci, którzy związali się ze sobą węzłem małżeńskim”.

Obecna Grupa Teatralna Diecezjalnego Ośrodka Duszpasterstwa Akademickiego „ARKA” zawiązała się w październiku 2005 r. W skład grupy teatralnej wchodzą studenci i młodzież pracująca, opiekę artystyczną sprawuje p. Witold Bieliński (aktor i reżyser), p. Małgorzata Kukiełko oraz p. Anna Lenartowicz. Praca tej grupy służy poznaniu najpierw samym zaangażowanym, a potem widzom postaci świętych i błogosławionych oraz dostrzeżeniu, iż świętość jest możliwa dla wszystkich, bez wyjątku, drogą zaś do świętości jest sam Chrystus z nieocenioną pomocą przychodzi nam Jego Matka, Maryja. Premiery zawsze odbywają się w parafii Nawrócenia św. Pawła Ap. przy ul. Kobielskiej 10. W latach 2005 – 2014 z Bożą pomocą i zaangażowaniu kilkudziesięciu osób /około 100 osób/ udało nam się wystawić 9 spektakli:

• Święty i zbrodniarz
• Szlakiem ośmiu błogosławieństw
• Nasza Pani z Guadalupe
• Sprawa Obywatela J.
• Apostoł Miłości
• Okaż mi, Panie, Miłosierdzie swoje
• Ufaj Panu swemu, czyli opowieść o pewnym proboszczu
• Idą święci
• Legenda o św. Urszuli
• Jasełka na cały rok

27.11.2005 r. w parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Warszawie przy ul. Kobielskiej 10 odbyła się premiera przedstawienia Święty i zbrodniarz.Inspiracją do jego powstania była książka o. Władysława Kluza 47 lat życia,dokonująca bardzo trudnego porównania dwóch przeciwstawnych postaci żyjących w XX. wieku: św. Maksymiliana Kolbe i Rudolfa Hössa. Obaj mieli wyznaczony cel – zdobyć świat przez posłuszeństwo dla wybranych przez siebie wartości. Maksymilian stał się symbolem miłości do Boga i człowieka, zaś Rudolf Höss – nienawiści… Niemniej jednak, na przykładzie końca życia obu tych postaci, możemy powiedzieć słowami św. Maksymiliana, że: „nienawiść nie jest siłą twórczą. Siłą twórczą jest miłość”. Myśl o zrealizowaniu spektaklu dojrzewała przez kilka lat.

W przedstawieniu udział wzięli studenci związani z Duszpasterstwem Akademickim Diecezji Warszawsko-Praskiej oraz ministranci ze szkoły podstawowej. Opieką artystyczną i duchową objęli: p. Witold Bieliński, p. Małgorzata Kukiełko i ks. Janusz Kopczyński. Do napisania scenariusza wykorzystano – obok wspomnianej już książki o. Władysława Kluza 47 lat życia – fragmenty Na zachodzie bez zmian E.M. Remarque’a oraz fragmenty artykułów z czasopisma Miłujcie się. W przedstawieniu wystąpili: Michał Zawadzki jako Maksymilian Kolbe, Łukasz Bilewicz – Rudolf Höss, Mikołaj Roguski – mały Maksymilian, Stanisław Roguski jako mały Rudolf, Joanna Schwenkgrub w roli mamy Maksymiliana, Jarosław Szymczyk – ojciec Rudolfa i biskup japoński, Dominika Wołodkiewicz – matka Rudolfa, Katarzyna Poczęta w roli żony Rudolfa, Piotr Orych jako Fritz i doktor włoski, Michał Głowacki jako towarzysz NSDAP i rektor, Magdalena Bielska – kuzynka, Adam Fidusiewicz – doktor niemiecki, Rafał Grosicki jako sąsiad żołnierz, Krzysztof Wicher w roli więźnia, Eliza Schwenkgrub jako pielęgniarka, Urszula Przastek w roli Matki Bożej, ks. Janusz Kopczyński jako narrator.

Przedstawienie Święty i zbrodniarz wystawiono dwukrotnie w parafii Nawrócenia św. Pawła Ap., w parafii św. Ojca Pio przy ul. Fieldorfa, w parafii Miłosierdzia Bożego w przy ul. Ateńskiej 10 w Warszawie, w parafii Przemienienia Pańskiego w Tłuszczu oraz w parafii św. Franciszka z Asyżu w Warszawie – Tarchominie.

13 maja 2007 r., po ponad rocznych pracach pisania scenariusza i prób teatralnych, dane nam było wystawić spektakl pt: Szlakiem ośmiu błogosławieństw. W spektaklu tym przedstawiliśmy postać bł. Pier Giorgia Frassatiego, żyjącego na początku XX. wieku. Zmarł mając zaledwie 25 lat. Można powiedzieć, że pozostał wiecznym studentem – nie zdążył ukończyć studiów. Ten młody człowiek, który był duszą towarzystwa, bardzo dobrze wysportowany, kochający wspinaczki górskie, uczy nas nie tylko umiłowania przygód, ale nade wszystko Chrystusa w sakramencie Eucharystii, pokuty i w drugim człowieku. Przedstawienie to było i jest zaproszeniem dla nas, by pójść szlakiem ośmiu błogosławieństw. Jest to wędrówka razem z Chrystusem pełna przygód do Domu Ojca. Przedstawienie było grane trzykrotnie. W przedstawieniu udział wzięli: Pier Giorgio Frassati – Piotr Michalski, Matka – Katarzyna Poczęta, Ojciec – Michał Zawadzki, Luciana Frassati – Magdalena Szymczyk, Dziewczyna I – Emilia Głuchowska, Dziewczyna II – Katarzyna Sałdak, Chłopak – Tomasz Bieliński, Marco Beltramo – Krzysztof Soczewka, Tina Ajmone-Cat – Marcelina Kopeć, Tina Ajmone-Cat – Joanna Szpiler, Jezus – Przemysław Stefański, Ojciec Pietro – Piotr Piskurewicz, Ksiądz (Don Cezare)– Ks. Janusz Kopczyński, Laura Hidalgo – Emilia Jusińska, Marysia – Barbara Groszek, Anioł – Joanna Schwenkgrub, Przewodnicząca Kobiet Katolickich – Jarosław Szymczyk, Severi – Marcelina Kopeć, Italia Nebia – Magdalena Kamińska, Aktywista – Szymon Krawczak, Brunelli – Piotr Piskurewicz, Carlo Pol – Michał Zawadzki, Diabeł I – Dominika Wołodkiewicz-Donimirska, Diabeł II – Jarosław Szymczyk,Reżyser– p. Witold Bieliński, Współpracownik reżysera – Małgorzata Kukiełko. Na podstawie książki „Człowiek ośmiu błogosławieństw” Luciany Frassati.

W grudniu 2007 r. grupa przedstawiła spektakl pt. Nasza Pani z Guadalupe. Scenariusz tej sztuki został napisany przez aktorkę p. Annę Lenartowicz. Przedstawienie przybliżyło nam oraz widzom cud objawień, jaki miały miejsce na wzgórzu Tepeyac w okolicach dzisiejszego miasta Meksyk w XVI wieku. Matka Boża objawiła się Indianinowi św. Juanowi Diego. W ostatnim dniu objawień, 12 grudnia 1531 roku, w niewyjaśniony do dziś sposób powstał obraz Matki Bożej z Guadalupe. Objawienie to miało doniosłe znaczenie dla nawrócenia milionów Indian zamieszkujących tamte tereny. Znamienne są słowa, jakie wypowiedziała Najświętsza Maryja do Juana Diego: „Posłuchaj mnie, synu mój najmilszy, i zrozum, że nic nie znaczy to, co cię przeraża i dręczy, niech się nie trwoży twoje serce. Czyż nie jestem przy tobie ja, twoja Matka? Czy nie stoisz w moim cieniu? Czy to nie ja jestem twoim wybawieniem?”. W przedstawieniu wzięło udział 11 osób, wystawiono je kilkakrotnie w naszej parafii Nawrócenia św. Pawła Ap. w dolnym kościele, a także z okazji Dnia Mamy na palcu przykościelnym. Wystawialiśmy je również w parafii św. Rodziny na Zaciszu oraz w parafii Narodzenia Pańskiego przy ul. Ostrobramskiej.

Na przełomie 2007 i 2008 r. grupa teatralna przygotowała spektakl pt: Proces Obywatela J. Premiera miała miejsce w piątek 29.02.2008 r. o godz. 19.30 w parafii Nawrócenia św. Pawła Ap. przy ul. Kobielskiej 10 w kościele dolnym. Przedstawienie zostało zrealizowane na podstawie scenariusza napisanego przez ks. Bogusława Załuckiego pod tym samym tytułem. Każdy z nas zapewne wie, ile cierpienia rodzi się w sercu oskarżanego człowieka – tym bardziej wtedy, gdy są to oskarżenia niesłuszne, bezpodstawne. Tak było w przypadku Jezusa, który do końca nas umiłował i modlił się słowami: „Ojcze przebacz bo nie wiedza co czynią”. Niech Miłość Jezusa wysłuży nam łaskę skruchy i wdzięczności wobec Boga i człowieka. Niech nasze życie dzięki Miłości Chrystusa ocenionego niesłusznie będzie dla nas wezwaniem do refleksji i modlitwy do Chrystusa, kiedy doświadczmy cierpienia, kiedy oceniamy Boga w drugim człowieku na podstawie zewnętrznego wyglądu. „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, Mnieście uczynili”. Przedstawienie Proces Obywatela J. jest współczesnym oskarżeniem Jezusa i przeniesieniem wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat do czasów współczesnych – na salę sądową. Bezwzględny Prokurator; Obrońca będący wyznacznikiem Prawdy i Wiary Chrystusowej; Świadkowie – narzędzia w rękach Oskarżyciela; Bartymeusz – uzdrowiony przez Oskarżonego – jedyny prawdziwy świadek; Sąd – przedstawiciel „Prawa” wyższych czynników; Jezus – Miłosierdzie, Nadzieja, Uzdrowienie chorych, Miłość, Posłaniec Boga Ojca – Mesjasz na śmierć za nas skazany. Spektakl ukazuje absurdalne oskarżenia, przez które Jezus został ukrzyżowany. W spektaklu udział wzięli: Przemysław Stefański (Jezus), Dominika Wołodkiewicz-Donimirska (sędzia), Jarosław Marchewka (prokurator), Wojciech Walasek (adwokat), Paweł Paziak (świadek – Bartymeusz), Małgorzata Wasiak (świadek – lekarz okulista), Michał Wasiak (świadek – etyk, II przechodzień), Weronika Mierzejewska (reporterka), Szymon Krawczak (świadek – lekarz), Katarzyna Gosztyła (świadek – psycholog), Paweł Wójcicki (ławnik), Maciej Szulim (I przechodzień, ławnik), Jarosław Bordiuk / Tomasz Bieliński (strażnik). Reżyseria: Tomasz Bieliński, II Reżyser: Jarosław Marchewka, Operator światła: Piotr Kaczyński Opiekun duchowy: ks. Janusz Kopczyński

W roku akademickim 2008/09, z okazji Roku św. Pawła, zostało przygotowane przedstawienie pt. Apostoł Miłości, zrealizowane na podstawie scenariusza napisanego przez ks. Jana Smolca. Charakter przedstawienia oddają słowa modlitwy: „Daj kochać, gdy wiążą kajdany; daj kochać sercem, co wszystkich ugości: sercem otwartym i wiernym, gościnnym i prawym; daj się radować wyniesieniem brata; odbierz moc słowu, gdyby miało kłamać; i zamknij swe usta, jeśli są nieczyste. Daj śpiewać Hymn o Miłości Słowem i czynem, ustami i dziełem. Spraw, by psalmem o Miłości Stało się me dzieło!”.

W przedstawieniu wystąpili: Rafał Kalinowski, Piotr Kaczyński (jako św. Paweł), Maciek Szulim, Tomasz Bieliński, Roman Mazurek, Weronika Kaźmierczak, Paweł Paziak, Marek Pawłowski, Katarzyna Gosztyła Sylas, Adrian Żołądek, Szymon Krawczak, Edyta Byrska, Joanna Schwenkgrub, Eliza Schwenkgrub, Ilona Dulas, Dominika Wołodkiewicz-Donimirska. Reżyserem była Małgorzata Kukiełko, zaś opiekunem duchowym – Ks. Janusz Kopczyński. Przedstawienie było grane kilkakrotnie w parafii Nawrócenia św. Pawła oraz w parafii Matki Bożej Różańcowej na Bródnie.

W roku 2010 zostało zrealizowane przedstawienie o św. Faustynie – Okaż mi, Panie, Miłosierdzie Swoje. Scenariusz spektaklu powstał na podstawie filmu Olgierda Łukaszewicza Faustyna oraz Dzienniczka Sługi Bożej S.M. Faustyny Kowalskiej. W przedstawieniu wystąpiło 15 osób plus grupa muzyczna: Grzegorz Winnicki, Magdalena Kaczor, Agnieszka Marszałek, Barbara Groszek, Marek Pawłowski, Wojciech Próchenko, Małgorzata Fronc, Iwona Marek, Dominika Wołodkiewicz-Donimirska, Anna Mularska, Roman Mazurek, Tomasz Duran, Paweł Wójcicki, Paweł Wójcicki, Barbara Grosze, Paulina Odolak, Tomasz Duran, Grzegorz Winnicki-gitary Monika Wrzesińska. Reżyserią zajęła się p. Małgorzata Kukiełko, zaś opiekę duchową sprawował ks. Janusz Kopczyński. Przedstawienie wystawiono dwukrotnie w parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła. Premiera odbyła się dzień po tragedii smoleńskiej.

W 2011 roku zostało przygotowane i zrealizowane przedstawienie o św. Janie Vianney – Ufaj Panu swemu, czyli opowieść o pewnym proboszczu. Za scenariusz i reżyserię odpowiedzialny był p. Witold Bieliński. W przedstawieniu wystąpili: Maciej Szulim, Paweł Szulim, Tomasz Duran, Jakub Wierzbieniec, Robert Szewczyk, Tomasz Bieliński, Piotr Staszewski, Emilia Głuchowska, Magda Kaczor, Anna Mularska, Eliza Schwengkrub, Joanna Schwengkrub, Noemi Wiaderek, Dominika Wołodkiewicz.

W roku akademickim 2011/12 trwały prace nad zrealizowaniem spektaklu Idą święci. Nasz spektakl mógł obejrzeć każdy – tak jak każdy może zaśpiewać piosenkę „Święty, święty uśmiechnięty” z repertuaru Arki Noego. Spektakl jest dość oryginalnym spojrzeniem na świętych, przeplatany humorem, piosenkami i treściami poważniejszymi. To wszystko miało na celu pomóc nam wyobrazić sobie świętych i powołanie do świętości, o czym śpiewaliśmy w jednej z naszych piosenek:

Do świętości prosta droga – Chciej podobnym być do Boga. Jego obraz w sercu miej – Weroniko, wspomóc chciej!

Ref. I ty, mężczyzno, i ty, kobieto Tę przysięgę sobie złóż: „Santo subito, Santo subito! Zostań świętym już!

Więc starajmy się z mozołem

W domu, pracy oraz szkole,

By móc pytać z jasnym czołem,

Z jasnym, podniesionym czołem:

Chcemy, by wszyscy mieli aureole. (x3) Aureole!

Chcemy, by… 

A zatem – grupa studentów i młodzieży pracującej z Duszpasterstwa Akademickiego „ARKA” pod opieką p. Witolda Bielińskiego, reżysera i autora scenariusza tego przedstawienia, zaprosiła w 2012 roku na spektakl pt. Idą święci, który wystawiony został w ramach Ewangelizacji Warszawy. Spektakl wystawiliśmy kilkakrotnie w parafii Nawrócenia św. Pawła oraz na posesji Domu Słowa Bożego oraz w parafii Miłosierdzia Bożego w Ząbkach.

W 2014 roku w czerwcu zostało zrealizowane przedstawienie Legenda o Św. Urszuli w reżyserii p. Witolda Bielińskiego. Scenariusz został napisany na podstawie opowiadania Perły Świętej Urszuli ze zbioru Szaleńcy Boży Zofii Kossak-Szczuckiej, a także części poematu Pieśni Nibelungów, opowiadania Teodora Parnickiego Aecjusz, ostatni Rzymianin, dramatu Juliusza Słowackiego Zawisza Czarny oraz Kwiatków Świętego Franciszka. W przedstawieniu poznajemy legendę o św. Urszuli, która wzgardziła staraniami Attyli, potężnego władcy Hunów, i wybrała śmierć męczeńską. Historia nie jest do końca prawdziwa, ponieważ święta pochodziła z IV wieku, Attyla zaś z V w., zatem postacie te nie mogły spotkać się ze sobą. W Legendzie o św. Urszuli chodziło o przedstawienie prawdy moralnej, a nie historycznej. Nie jest zatem ważne, czyimi konkurami wzgardziła święta, ale jaką postawą się wykazała.

Przedstawienie zostało zagrane czterokrotnie w parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła na Grochowie oraz w parafii Narodzenia NMP przy Al. Solidarności 80 w Warszawie. W przedstawieniu wystąpiła grupa 15 osób, złożona ze studentów i młodzieży pracującej.

W grudniu 2018 roku i styczniu 2019  roku pod czujnym reżyserskim okiem p. Witolda Bielińskiego studenci zorganizowali i wystawili – Jasełka na cały rok – opowieść o Narodzeniu Jezusa, Józefie, Maryi, złym Herodzie, trzech królach, pastuszkach, Diable, Śmierci i Bacy Maścibrzuchu. W tradycyjnej opowieści jasełkowej wybrzmiały problemy, dylematy moralne i pytania o miejsce Boga we współczesnym świecie.

Przedstawienia zostały wystawione w parafii Nawrócenia św. Pawła przy ul. Kobielskiej i par. Miłosierdzia Bożego przy ul. Ateńskiej.

Obecnie pracujemy nad następnym przedstawieniem – chętnych zapraszamy. Kontakt do Anity Zambrowskiej: zambrowska.anita@yandex.com

Zapraszamy do tworzenia wspólnego dobra
na chwałę Boga,
nasz pożytek
i całego Kościoła Świętego.

Piotr Szewczyk

Teatr Cieni – Rozważanie Drogi Krzyżowej z wykorzystaniem utworu zespołu Daj Spokój.